Barones, sa tirannia

Procurad'e moderare 

Barones, sa tirannia 
Chi si no, pro vida mia, 
Torrades a pés in terra 
Decrarada est giaj sa gherra 
Contra de sa prepotentzia 
Incomintzat sa passentzia 
In su pobulu a mancare

Mirade ch'est pesende 
Contra de bois su fogu 
Mirade chi no est giogu 
Chi sa cosa andat 'e veras 
Mirade chi sas aeras 
Minetan su temporale 
Zente cunsizzada male 
Iscurtade sa 'oghe mia 

No apprettedas s'isprone 
A su poveru ronzinu, 
Si no in mesu caminu 
S'arrempellat appuradu; 
Mizzi ch'es tantu cansadu 
E non 'nde podet piusu; 
Finalmente a fundu in susu 
S'imbastu 'nd 'hat a bettare.

Su pobulu chi in profundu 
Letargu fit sepultadu 
Finalmente despertadu 
S'abbizzat ch 'est in cadena, 
Ch'istat suffrende sa pena 
De s'indolenzia antiga: 
Feudu, legge inimiga 
A bona filosofia!

...

Custa, populos, est s'ora 
D'estirpare sos abusos 
A terra sos malos usos 
A terra su dispotismu 
Gherra, gherra a s'egoismu 
E gherra a sos oppressores 
Custos tirannos minores 
Est pretzisu umiliare

Francesco Ignazio Mannu - 1794